Trasa powstałą w wyniku połączenia kilkunastu z licznych staromiejskich piwnic, których historia sięga początku XVI w., czyli stulecia największej świetności Lublina. Zostały one częściowo połączone korytarzami i w ten sposób pod miastem powstał podziemny labirynt.
W podziemicha znjadują się dwi makiety przedstawiające dawne panoramy miasta : najstarszy widok Lublina z XVI w. i najbardziej znany widok z pierwszej połowy wieku XVII.
Punktem kulminacyjnym podziemnej wędrówki jest, wbogacona światłem i dzwiękiem, ruchoma makieta Wielkiego Pożaru Lublina (1719). Wizualizacja zostałą stworzona na podstawie obrazu znajdującego się w kościele ojców dominikanów ( będącego pamiątką owego pożaru) i archiwalnych źródeł pisanych.
Dodatkową atrakcją podziemi są poniedziałkowe inscenizacje.
Lubelska Trasa Podziemna łączy dwa ważne dla Lublina miejsca : zaczyna się w dawnym ratuszu, czyli w centrum włądzy świeckiej a kończy przy pozostałościach kościoła św. Michała Archanioła, skupiającego dawniej życie religijne miasta.